Dyrektorem teatru został Stefan Turski, wielki miłośnik teatru, znakomity reżyser i organizator. Uroczyste otwarcie Teatru Robotniczego odbyło się w sali Domu Robotniczego przy ulicy Zygmuntowskiej w Nowym Sączu. Już miesiąc od powstania teatru, odbyła się premiera pierwszej sztuki „Gęsi i Gąski” Michała Bałuckiego, której reżyserem był Stefan Bodzoń. W drugim roku działalności odbyło się 9 premier. Wystawiono m.in. „Królową Przedmieścia” oraz „Śluby dębnickie”, które reżyserował Stanisław Denenfeld. W pierwszym dziesięcioleciu nastąpił wybór nowego Zarządu teatru. Prezesem został Stefan Turski, zastępcą – Stefan Bodzoń, sekretarzem – Michał Nodzyński. W okresie międzywojennym repertuar teatru był bardzo zróżnicowany. Grano farsy, komedie, wodewile, sztuki patriotyczne
i melodramaty.
Dla wzmocnienia więzi towarzyskich i rodzinnych, Stefan Turski zaproponował organizowanie dorocznych pikników teatralnych i balów sylwestrowych. Teatr zaangażował się również w działania pozasceniczne, jak np. humorystyczny mecz piłki nożnej z Chórem Kolejowym „Echo”, tańce na festynie w Krynicy, czy przygotowanie kabaretu na noc sylwestrową. Z czasem działalności teatru, rozwijała się jego infrastruktura techniczna. Zakupiono m.in. 40 nowych reflektorów, nowe deski na scenę, szafy dla biblioteki, stołki oraz kostiumy. Po kilku latach istnienia, funkcjonowanie teatru zaczęło przypominać funkcjonowanie teatrów zawodowych. Wtedy też następuje podział odpowiedzialności za wybór sztuk, reżyserię, bibliotekę, rekwizyty, kostiumy, księgowość i organizację widowni.
